Kedeng, kedeng

Wel een belevenis hoor, die treinreis. Roemenië en Bulgarije zijn echt 'in een opbouwende fase' zeg maar. De eerste nacht op de trein deelde ik een couchette met Gerlu, een Roemeen van rond de 65. Rustige man, sprak verstaanbaar Engels en heeft een hoop vertaalwerk voor me gedaan. En dan de restauratiewagen; dat ging dus helemaal nergens over. Roemenen die geen woord Engels spraken. Constant gepiel met geld: euro's of Roemeense Lei's of dollars maar vooral geen Hongaarse Forint (die ik graag kwijt wilde). Een Duitse jongeman, met fout kapsel, een foute blik en foute kleren maakte ruzie met de conducteur en de purser en dat is op een nachttrein door voormalige Oostbloklanden érg onverstandig. Verder niet echt ontspannen geslapen; die trein maakt toch altijd kabaal. Kedeng, kedeng, je went er op den duur wel aan, dus val je uiteindelijk wel in slaap.
In Boekarest had ik een paar uur voor mezelf. Eerst even geld gehaald uit de flappentapper en voor de rest geluncht bij de Mac en Floortje verder gelezen in de wachtruimte. Op het station erg veel politie en beveiligers. Om 12:15 vetrek voor het tweede traject. Boekarest - Istanbul, dwars door Bulgarije. Met de nachtelijke border crossing naar Turkije. Dat wil je niet weten. Toch zet ik dat later op de site. Zaterdag aankomst Istanbul.


FROM BUDAPEST TO BUCHAREST
Cor, blimey! I must say that this is quite a special train ride. The first night on the train I shared a sleeping compartment with Gerlu, a Rumanian of around 65. A quiet guy who spoke quite good English and who did a lot of translation work for me. Especially with the Rumanian Border Police.
Time for a little something from the buffet-car which was neat, and not crowded at all. I ordered some food and a beer, the same beer the on-duty (!) staff was drinking. The staff spoke every language as long as it was Rumanian. Hardly any English or German. Well, I am the traveller in their country… A young German was arguing with the conductor and other staff which is a very unwise thing to do on a night train in former USSR satellite states.
Sleeping is all right once you get used to the rhytm of the train (‘ke-deng ke-deng ke-deng’).

In Bucharest it was bloody warm! It felt like summer. At 12.15 sharp I departed for the second part of this train ride from Bucharest (Rumania) through Bulgaria with a border crossing into Turkey in the middle of the night to finally reach Istanbul. This border crossing into Turkey… don’t ask. I will tell you all about it in the next episode of ‘Gerard’s travels’.