Witte wijn, ‘Witte Bloem’ en de Grand Bazaar

Merhaba allemaal,
Ik heb hier een lichte verkoudheid opgelopen, althans, die is nu licht, wat keelpijn, niezen, snotteren, dat idee. Of opgelopen door de airco (jawel), door de grote temperatuurverschillen (overdag soms 20-21 graden, ’s avonds ineens een smerige zeewind en vies koud) of van een Amerikaanse juffrouw uit Colorado die helemaal in de lappenmand zat en laatst waarschijnlijk de halve bus heeft aangestoken. Ik wil dat eerst kwijt zijn voor ik verder reis. Goed, ik ben ondertussen de grootste vriend van Mehmet, de receptionist hier. Met hem drink ik in de ochtend uitgebreid Turkse koffie of ‘s middags Turkish tea. In van die kleine Turkse glaasjes. Laatst kwam hij bij einde dienst met 1,5 liter witte wijn aanzetten; die had hij gekregen. Mee naar huis nemen was geen optie, want zijn vrouw drinkt niet. We hebben die fles dan maar in de lobby soldaat gemaakt en de nachtportier deed vrolijk mee. Long drink glazen werden tot de rand toe volgeschonken en ze drinken dat gewoon in een paar slokken weg! Daarna gegeten in een restaurant waar ik werd bediend door de Mongoolse Serje (‘Witte Bloem’). Die was hier op bezoek bij haar zus en is vervolgens een jaar blijven hangen. Over een dag of tien gaat ze terug. Ze raadde mij hete tomatenprut aan als voorgerecht, shit man, de vlammen sloegen mij uit de bek!

Gisteren ben ik naar de ‘Kapali Çari’, de Grand Bazaar geweest. Ook een must natuurlijk. Hou op, schei uit. Druk, druk, druk! Het stikte van de Amerikanen; die waren ’s morgens met een cruise ship gearriveerd. Enorm veel goud, sieraden, horloges, aardewerk, leer, kleding en tapijten. Ik ging bij de hoofdingang naar binnen, Gate 1, en ik kwam bij Gate 7 weer buiten. De behoefte om opnieuw naar binnen te gaan en gate 2 t/m 6 te zoeken had ik helemáál niet. Hier koop ik tussen de middag een soort grote, opgerolde pannenkoek met stukken gebraden kip, sla en hete saus erin, bij een stalletje op drie wielen. Die zie je overal hier. Dat eten heet 'dürüm'; kost drie Turkse lire, anderhalve euro. Ik vraag of hij dat goed heet wil maken, dan weet ik zeker dat alles wat uit zichzelf nog zou kunnen bewegen, dood is. Een glaasje vers geperst sap bij een stalletje of zomaar een banaan bij een fruitkar op de Arasta Bazaar. Vandaag van hotel gewisseld, omdat het vorige dicht gaat voor groot onderhoud. En daar de eigenaar twee hotels heeft (op loopafstand van elkaar) zit ik nu zelfs in het Megara Palace Hotel, waar ik in eerste instantie ook heen had gewild. Dat zat toen vol. Een upgrade derhalve. De kamer lag mij te laag en dankzij mijn connecties met de schoonmaakster (die in beide hotels werkt) zit ik nu op de vierde verdieping, eigen balkon, overlooking de zee en de oude muren van het Topkapi Palace. En dat allemaal voor hetzelfde bedrag. Het enige nadeel van dit hotel is de moskee aan de overkant: die begint ’s morgens om half zes (!) op te roepen tot gebed.

Ik heb voor morgenavond (vrijdag) een plaats geboekt bij ‘Sultana’s Dinner 1001 Nights Show’. Nou, dan weet je het wel. Volgens de folder organiseert de Sultana (de moeder van de Sultan) die show ‘with dinner to be held in the harem’. De folder laat erg mooie juffrouwen zien in van die Oosterse harem- en buikdanseressenkleding.

Ik meld mij wel weer. Blijf reageren - is voor mij erg leuk hierzo, in den vreemde.


White wine, ‘White Flower’ and the Grand Bazaar
I am not feeling too well, I got a cold. Caught it maybe because of the difference in temperature. During the day it is rather warm but at night it’s freezing cold.
Anyway, Mehmet the front desk manager from the Megara Boutique Hotel and me, we are the best of friends. In the morning before I leave we drink Turkish coffee and in the afternoon when I get back we drink Turkish tea in those tiny Turkish glasses. The other day, however, when he was off duty he suddenly appeared with a 1.5 liter bottle of white wine and two long drink glasses. “A guest gave this to me”, he explained. “I should take it home but my wife doesn’t care too much for wine”. So we finished this bottle of rather good white wine.
I had dinner in a restaurant were I was being served by a nice Asian girl with raven black hair by the name of ‘Serje’. She was from Mongolia and her name means ‘white flower’. For starters she suggested spicy mashed tomatoes. Goodness gracious that was so bloody spicy that the flames came out my ears! With my throat on fire, coughing and with tear stained eyes I finished my dinner.
Yesterday I went to the very famous ‘Kapali Çari’, the Grand Bazaar. Apparently I was not the only one - it was very, very crowded. A lot of gold, jewelry, watches, pottery, leather stuff, clothing and rugs.
For lunch most of the time I eat 'dürüm': some sort of large pancake roll stuffed with pieces of roast chicken, salad and spicy sauce. I buy this at one of those little food stand sort of thing on three wheels. I love to eat this together with a glass of very fresh orange or pineapple juice which I buy at the Arasta Bazaar.
Due to refurbishing I had to change from the Megara Boutique Hotel to the Megara Palace Hotel. Same owner and in walking distance from each other. My room is at the fourth floor, my own balcony, overlooking the Sea of Marmara and the old walls of the Topkapi Palace. However, there’s this mosk at the other side of the street that calls for prayers every morning at 05:30…
For tomorrow night a booked for the Sultana’s Dinner 1001 Nights Show, ‘with dinner to be held in the harem’. What else does a man need, eh? The brochure showed pictures of beautiful women dressed in those typical harem and belly dancer outfits. I rubbed my hands with glee. (I always keep a tin at hand.)