Montana- Little Bighorn, Pompey's Pillar, Billings - Reisverslag uit Billings, Verenigde Staten van Gerard Mors - WaarBenJij.nu Montana- Little Bighorn, Pompey's Pillar, Billings - Reisverslag uit Billings, Verenigde Staten van Gerard Mors - WaarBenJij.nu

Montana- Little Bighorn, Pompey's Pillar, Billings

Door: Gerard

Blijf op de hoogte en volg Gerard

27 Juni 2009 | Verenigde Staten, Billings

Ik ben bij het ‘Little Bighorn Battlefield National Monument’ geweest. Daar vocht generaal Custer één keer teveel met de indianen. Dit was een brug te ver, hij vond er zijn Waterloo en verloor er zijn leven. Ik rijd de vijf mijl (8 km) lange route, met informatieborden op speciale punten. Dit moet toch wel een massaslachting geweest zijn zeg! Custer met - ik meen - achthonderd man tegen iets van tweeduizend indianen. Op de exacte plek waar Custer viel, staat een paaltje in de grond.
Ik rijd richting Billings en sla af naar ‘Pompey’s Pillar National Monument. ‘Pompey’ was de bijnaam die Clark aan de zoon van Sacagawea heeft gegeven. Deze rotsformatie is door captain Clark naar hem vernoemd. William Clark heeft hier zijn naam en de datum in de zachte rots gekrast: Wm. Clark, July 25, 1806. Dit is het enige tastbare bewijs van de hele Lewis en Clark expeditie, die van Oost-Amerika naar de Pacific getrokken zijn; een ontdekkingsreis van 28 maanden. Ik klim bovenop de rots. Wat een geweldig uitzicht! Aan de ene kant de plains met bergen in de verte en aan de andere kant stroomt de Yellowstone River. Machtig. De late namiddagzon spreidt een gouden licht over het landschap. Ik geniet van het uitzicht.
Ik overnacht in Billings, Montana, waar ik ’s avonds een paar straten van het hotel een pizza eet. Niet slecht, maar net als alle andere pizza’s die ik zo hier en daar eet, haalt ook deze het niet bij de pizza’s van Frank en An in Apeldoorn.
's Morgens check ik uit bij Ashley. Ik wil nog even naar de Starbucks om de hoek. Ik laat mij rugzak achter bij Dallas, de bebrilde, bebaarde en behoorlijk gezette concierge.

“Dallas?”, vraag ik, terwijl ik nog eens goed op zijn naambordje kijk.
“Jawel”, zegt hij. ” Van Dallas in Texas”.
Ik raak met hem aan de praat over de TV-serie ‘Dallas’ uit begin jaren tachtig van de vorige eeuw. Toen was Ashley nog niet geboren, meldt ze.
“Dan heb je toch wat gemist hoor”, meent Dallas.
“Hoezo? Ik was er nog niet eens”, zegt ze. “ Ja, in 1984, hoe kan ik dan wat gemist hebben?!”
Tot groot vermaak van Dallas doe ik er een schepje bovenop.

“Jawel, die aflevering Who shot JR? Die is historisch hoor”.
“JR? Wie is dat nou weer?” Ze grist mijn credit card van de balie.
“Weet je dat écht niet?!”, plaagt Dallas haar verder.
“Hoeveel mensen keken naar die aflevering?”, vraag ik Dallas. “Veertien miljoen?”,
“Ja zoiets. Dat waren nog eens tijden”, zucht hij.
“Het zal allemaal wel”, meent Ashley en houdt mij een pen voor. Tijd om mijn financiële doodvonnis te tekenen.
Als ik de parkeergarage binnen kom, staat daar een enigszins verwarde man in een donkerrood T-shirt en een grijze baard achter de deur.
“Weet u ook waar de lobby is?”, vraag hij mij.
“De lobby?”, vraag ik terug.
“Ja, de lobby van de bank”.
“Van de bank? Welke bank?”, vraag ik verbaasd.
“Wells Fargo”, zegt hij.
“U staat in een openbare parkeergarage hoor”, deel ik hem voorzichtig mee.
Nu is het zijn beurt om verbaasd te zijn. “Parkeergarage?”.
“Jawel, u weet wel, waar je auto’s kunt parkeren. Kijk maar”.
Hij kijkt om zich heen. “Dan moet ik naar buiten”, meent hij en hij drukt op het knopje van de lift, die alleen maar naar boven gaat omdat we al bij de uitgang staan.
“Dan kunt u beter hier door de deur naar buiten lopen”, adviseer ik hem en hou de deur open.
Op mijn dwaaltocht ‘pak’ ik nog even de ‘Beartooth Pass’, op een hoogte van 10947 feet (ongeveer 3650m). Daarna daal ik af Wyoming weer in voor een bezoek aan het ‘Yellowstone National Park’. Ik kom uit in Cooke City (twee huizen, een garage, een motel en vijf tot de nok toe gevulde kroegen) waar ik in de plaatselijke Super8 incheck. Met receptioniste en manageress Heidi (een derde Duits, een derde Engels en een derde Iers “Vandaar mijn rode haar”) praat ik over Engelse humoristische TV-series. Bij Fawlty Towers liggen we in een deuk over de balie en haar man komt maar eens kijken waarom er zo veel gelachen wordt - zo leuk is het nou ook weer niet in Cooke City. Dit ligt trouwens aan de noordoostelijke ingang van Yellowstone.


MONTANA - LITTLE BIGHORN, POMPEY'S PILLAR AND BILLINGS


General Custer fought the Indians one time too many. He was killed on June 25, 1876 on the battlefield of Little Bighorn. I went to this historical site, now called

Little Bighorn Battlefield National Monument

. It is situated near Crow Agency, Montana. It serves as a memorial to those who fought in the battle: Custer's 7th Cavalry (about 800 soldiers) and a combined Lakota-Northern Cheyenne and Arapaho force, consisting of about 2000 Indians. A marker stone shows the exact spot where general Custer fell.
I drive on to Billings and on the way I visit

Pompey’s Pillar National Monument

. The Lewis and Clark Expedition were lucky enough to have a young Indian squaw with them by the name of Sacagawea, who guided them on their epic journey to the west coast. Sacagawea had her baby son with her who by Clark was nicknamed 'Pompey'. Pompey's Pillar - obviously named after the little bloke - is a rock of sandstone, on the bank of the Yellowstone River. Expedition leader William Clark carved his name and date in the rock: Wm. Clark, July 25, 1806. This is the only tangible proof of the entire expedition, which lasted two years and four months. I climb on top of the rock and enjoy the magnificent view over the plains and Yellowstone River.
I stay overnight in Billings, Montana. A couple of blocks from the hotel I devour a pizza, however, once one is used to the pizza’s of ‘Frank [e-38] An’ in Apeldoorn (my home town in Holland), all other pizza’s are second best.
In the morning I check out with Ashley. Since I would like a latte at Starbucks before I travel on, I leave my large backpack with Dallas, the friendly, bearded and bespectacled concierge.
"Dallas?", I ask him and peek at his name badge again.
"Yeah, from Dallas, Texas", he explains.
We start talking about the TV-series 'Dallas', back in the Eighties. Ashley wasn't born then, she tells us.
"Boy, you missed something", Dallas teases her.
"How come? I wasn't even here. Well, in 1984, so how could I have missed anything?"
"But you did miss something", I tell her. "That episode Who shot JR? is a legendary cliff-hanger!"
"JR? Who is JR?", Ashley asks while she snatches my credit card from the reception desk.
"You really don't know?!", Dallas teases her a little further.
"How many people watched that episode?", I ask him. "Fourteen million?"
"Something like that", Dallas replies. He sighs. "Oh man, those were the days".
"Yeah, right". Ashley hands me a pen. Time to sign my financial death warrant.
From Montana I cross the Bear's Tooth Pass at 10947 ft (3336 m), which is covered in snow and I descend into Wyoming again for my visit to Yellowstone National Park. I arrive in Cooke City, that consists of two houses, a car repair shop, five loaded pubs and a Super8 motel. With manageress Heidi (one third German, one third English and one third Irish 'That's why my red hair') I talk about the English TV-series Fawlty Towers. We are convulsed with laughter so her husband peeks round the corner to see what the fun is all about; after all, it's not that funny living in Cooke City. The village is situated at the northeast entrance of Yellowstone Park. I will be going there tomorrow.


  • 27 Juni 2009 - 19:49

    Nel&Ben:

    Around the world you go
    Ho, ho, ho
    In the land of little big foot
    En van ons een groet

    Take care

  • 28 Juni 2009 - 06:45

    Jasper:

    Hee, heel raar om sneeuw te zien terwijl het zomer is =D


  • 29 Juni 2009 - 07:44

    Iris:

    wat een ruige natuur toch weer, besneeuwde bergtoppen en bevroren meren, afgezet tegen helblauwe luchten boven rivieren, wow..

  • 29 Juni 2009 - 20:30

    Miranda:

    Nou Geer toch....Je bent niet even op vakantie....maar een wereldreis aan t maken,heel veel plezier nog de aankomende tijd.Tot horens.Groetjes Miranda

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Gerard

Ik lijd aan een milde vorm van de erkende ziekte 'dromomanie': een overheersend verlangen tot reizen. Zelf benoem ik dit meestal met het Duitse woord Fernweh. Why do I want to travel? Let Sir Francis Chichester KBE (British solo sailor) speak for me: I found my life restricted and pondered how I could break through into a bigger life. You see, life is too precious to be used up for the sole aim of making money. Het boek over mijn reis, 'Er bestaan geen vreemde landen', is te verkrijgen via www.uitgeverijgelderland.nl. Gebonden, hardcover, 528 pagina's.

Actief sinds 29 Aug. 2008
Verslag gelezen: 1382
Totaal aantal bezoekers 133392

Voorgaande reizen:

22 Oktober 2008 - 17 Augustus 2009

Er bestaan geen vreemde landen

Landen bezocht: