San Francisco

Ik was bij aankomst in San Francisco wel behoorlijk ‘landziek’ na een dag op de trein. L.A. en San Francisco zijn niet met elkaar te vergelijken. L.A. vond ik matig (voelde mij er helemaal niet thuis), terwijl ik mij in San Francisco onmiddellijk thuis voelde. De sfeer, de mensen, de bouw van de stad zelf, het water; moeilijk uit te leggen, maar Tony Bennett zit aardig in de buurt hoor (‘I left my heart in San Francisco’). Geweldige stad! (Overigens spreekt een inwoner uit San Francisco nooit over Frisco. Dat doen alleen de toeristen. zelf hebben ze het over 'The city by the bay'.
Ik wilde een wegenkaart van Amerika hebben. Bij de pharmacie op Polk Street vraag ik aan de verkoper of hij weet waar ik die krijgen kan. Ik leg uit, dat ik door de VS reis. “Dan moet je rooksignalen proberen”, zegt hij. Ik kijk hem enigszins achterdochtig aan.
“Rooksignalen? Zie ik eruit als een indiaan?", zeg ik.
“Hahaha, nee man, de tabakszaak aan de overkant van de straat heet ‘Smoke Signals’ (rooksignalen)”.
Ik naar binnen. De verkoper - zo’n echte langzame oudere man, behoorlijk kaal met een strook grijs-wit haar rond z’n achterhoofd, lichtbruine (waarschijnlijk van de nicotine) broek met bretels, gekreukeld ooit wit overhemd dat nodig in de was moet en een afgezakte bril op z’n neus - houdt een plattegrond van Londen omhoog.
“Tja, dat is niet helemaal hetzelfde hè?”, zeg ik.
“Nee, dat is zo”, beaamt hij. Hij af door de zijdeur en ik geen kaart.
Verder heb ik op Fisherman’s Wharf en de The Embarcadero rondgezwalkt. De waterkant zeg maar, langs de Bay. Ik heb met Toni en Jerry (in Wenen ontmoet) afgesproken in ‘Café Maritime’. Hartstikke leuk om elkaar na een half jaar weer te zien. Later in de week hebben ze mij bij hen thuis uitgenodigd om te komen eten. Jerry heeft me twee kaartjes gegeven voor de baseballwedstrijd van de San Francisco Giants tegen de Colorado Rockies. In Nieuw-Zeeland ben ik naar de steilste weg ter wereld geweest; hier naar de bochtigste straat ter wereld (Worlds Crookedest Street). Dat is een steil stuk van Lombard Street, in een woonwijk hè? Daar zitten gewoon een stuk of acht haarspeldbochten in! Natuurlijk heb ik een rit met de beroemde cable car gemaakt. Van Victoria Park bij het water naar Market Street, downtown. Super toeristisch uiteraard, maar het hoort er bij. Met een normale, maar leuk ouderwetse streetcar (tram) terug. In Istanbul heb ik Albert en Shirin leren kennen. We zijn in San Francisco met z’n vieren uit eten geweest. Vieren? Jawel, een vriendin van hen, Roberta, hadden ze ook uitgenodigd. Een bezoekje aan Alamo Square stond ook op mijn programma. Daar staan die bijzonder vaak gefotografeerde Victoriaanse huisjes, met de moderne stad op de achtergrond. Met Albert ben ik over de Golden Gate Bridge gefietst. Ik had een fiets gehuurd bij ‘Blazing Saddles’. De ‘San Francisco Bay Trail’ voert ons langs de waterkant. Het waait behoorlijk en het is eigenlijk best wel koud. We moeten het laatste stuk behoorlijk omhoog fietsen, naar het begin van de brug. We stoppen regelmatig om van het uitzicht te genieten. We fietsen naar Sausalito aan de andere kant (onmeunig hard bergaf) en pakken daar de ferry over de San Francisco Bay terug naar Fisherman’s Wharf. We komen langs Alcatraz, het eiland met de gevangenis, waar ooit Al Capone gezeten heeft. Ik lever mijn fiets in bij een zwartharige schone met een heftig accent. Ik vraag waar ze vandaan komt. “Frrommeh Spaineh”.
De laatste dag ben ik 's avonds met Albert naar de baseball game van de San Francisco Giants geweest. We pakken eerst een biertje in een kroeg bij het stadion, die stampvol zit met Giants-aanhangers. Ik vind baseball (net als cricket) een prachtige sport en ik vond het dan ook geweldig om in Amerika eens bij een wedstrijd op topniveau aanwezig te zijn. Ter verhoging van de feestvreugde: de Giants hebben met 3-2 gewonnen.

SAN FRANCISCO

Tony Bennett pretty much got it right. There's absolutely no other city like San Francisco and I also lost my heart there. Upon arrival I felt immediately at home. For several days I wandered about and enjoyed myself very much. A place, where I could have stayed much longer.
Fisherman's Wharf of course and The Embarcadero. Met up again with Toni [e-38] Jerry, whom I had met in Vienna and with Albert [e-38] Shirin whom I met in Istanbul. With Albert we did the World's Most Crookedest Street which is part of Lombard St. with like eight hair pins! 'Little cable cars that climb up to the stars', yes, I took one of the famous cable cars from Victoria Park to Market Street, downtown San Francisco and took a regular but lovely old-fashioned streetcar back. I quick visit to Alamo Square with the much photographed Victorian style houses and eventually the highlight of my visit to the City by the Bay: with Albert I cycled across The Golden Gate Bridge. I rented a push bike at Blazing Saddles and we cycled along the ‘San Francisco Bay Trail’. The wind is blowing and it is rather cold when we leave but it was a great experience! Absolutely much nicer than 'doing the GGB' by car. We went to Sausalito and took the ferry over the Bay back to Fisherman's Wharf. We passed Alcatraz prison (where Al Capone was a guest till he died). I return my push bike with a dark haired young lady with a heavy accent and I ask where she is from. "Frrommeh Spaineh" ;-)
With Toni and Jerry we went out for dinner at the

Café Maritime

, Lombard St. at Scott and the food was superb. Later that week they invited me to dinner in their beautiful apartment.
With Albert I went to a baseball game of the San Francisco Giants. Jerry had given me the tickets for the game for which I was very grateful. I like baseball very much and it was a great experience to be in the US at a live baseball game. The Giants beat the Colorado Rockies 3-2.