Not all those who wander are lost

Toepasselijke titel dacht ik zo: niet iedereen die rondzwerft is verdwaald. Ik zwerf nu vier weken door de staten Oregon, Idaho, Wyoming, South Dakota, Montana en Washington. Wat is het hier verschrikkelijk mooi. Besneeuwde bergen, bergpassen waar ze nog aan het sneeuwschuiven zijn, indianenreservaten, prairies, uitgestrekte pine trees wouden, wildlife, old west towns, mannen met grote cowboyhoeden, wildwest tradities, sporen van de Grote Trek naar het Westen, Lewis&Clark, Sacagawea, Yellowstone Park, Mount Rushmore, vergezichten en een ruimte!!! Ik rijd tientallen mijlen zonder een mens tegen te komen. Kaarsrechte, glooiende wegen. Je komt de ene heuvel over en de weg vervolgt recht voor je naar de volgende heuvel, mijlen verderop. In de verte bijna altijd wel (besneeuwde) bergen. In die bergen en de bossen kom je ergens een bocht om en dan zie je de volgende bergketen waar je op afstevent. De naaldbossen (pine trees), eindeloos, uitgestrekt, groen. En als je stijgt, steeds meer sneeuw. Kabbelende bergriviertjes die je tot rivieren ziet groeien (Salmon River), de Yellowstone River, die met een ongelofelijke snelheid en kracht aan je voorbij raast, terwijl je in de namiddagzon bij Pompey’s Pillar aan haar oever staat te mijmeren. In Oregon - de kust: bergen en rotspartijen aan de ene kant, terwijl je aan de andere kant door de groene pine trees over de Pacific Ocean kijkt. In Washington kom ik uit de fantastisch mooie North Cascades bergen (met sneeuw) en daal ik af naar de kust. Wat een uitgestrekt land en wat een schitterende natuur.
Ik was gewaarschuwd voor de vele regen in Oregon en die heb ik ook wel gehad.
“Het is mooi weer vandaag”, zeg ik op een ochtend verbaasd tegen de mevrouw van het motel.
“Neem er maar gauw een foto van”, zegt ze. ”Voor het te laat is”.
Ze barst in een hese schaterlach uit over haar eigen grap.
Ik heb een auto met automaat en cruise control; dat rijdt heerlijk. Even voor Mitchell (Oregon) zie ik tussen de rotsen plots de zon weerkaatsen. Dat is vreemd. Die weerkaatst niet op de rotsen. Die weerkaatst op glas of metaal. De ruiten of het chroomwerk van een politieauto bijvoorbeeld. Ik weet hoe leep ze in de VS zijn met snelheidscontroles. Ik neem gas terug en ik zet de cruise control netjes op 55 mijl. Als ik langs de betreffende rots rijd, staat daar inderdaad een grote 4WD met ‘sheriff’ op de zijkant. Deputy sheriff Mike Garibay staat z’n target te halen. In ‘Bridge Creek Café’ in Mitchell (foto vorige blog) drink ik koffie. Mike staat even later voor het café te controleren. De cafémevrouw barst in lachen uit.
“Hahaha! Laatst stond zijn collega ook ergens zogenaamd snelheid te controleren. Nou vergeet het maar. Ze hebben hem wakker moeten maken!”
Zo gaat dat in dorpjes met 160 inwoners. Ik ben trouwens door een dorpje gekomen met 26 inwoners.
Als ik in lage gebieden rijd, is het warm. Hele zwermen mozzies, vliegen en andere gespuis spatten op mijn voorruit uit elkaar. Rood, geel, groen - gatverjam! Ik moet constant wissen/wassen om de ruit enigszins doorschijnend te houden. Klimt de weg, dan kom ik bordjes tegen met waarschuwingen tegen vallende rotsblokken en een opvriezend wegdek (!) Ik passeer speciaal aangelegde inhammen, waar ik mijn sneeuwkettingen om kan leggen. Op de bergen ligt nog steeds sneeuw. Het voorjaar knabbelt hier pas aan de staart van de winter zo te zien.
De tijdzones Mountain Time en Pacific Time (loopt een uur achter) zijn niet altijd helder. Ik ben de draad kwijt. “Weet u ook hoe laat het is?”, vraag ik aan een man bij een benzinepomp. Als het goed is, zegt hij ’half vijf’; Pacific Time. Hij kijkt op zijn horloge. “Half zes”, zegt hij. “Half zes of half vijf?”, vraag ik. “Ja, officieel half vijf, inderdaad, nu je het vraagt. Maar hier verder op verandert het weer naar Mountain Time. Dus, ja…”. ‘Maak het verhaal zelf af en kleur de plaatjes’, bedoelt hij. Met andere woorden: wat jij wilt. Overigens kost de benzine hier geen drol: $ 2,50 voor een gallon, dat is meer dan vier liter. Grof gerekend € 0,60 voor een liter.


NOT ALL THOSE WHO WANDER ARE LOST
For four weeks I have been wandering through Oregon, Idaho, Wyoming, South Dakota, Montana and Washington. This is a part of the US that I can recommend to anyone. It's absolutely off the beaten track and the nature is stunningly beautiful! Peace and quiet, room to move, friendly people. Snowy mountains, Indian Reservations, prairies, pine tree forests, beautiful coast line, wildlife, old west towns, men wearing genuine cowboy hats, wild west traditions, the Oregon Trail, Lewis & Clark, Sacagawea, Yellowstone Park, Mount Rushmore, incredible sceneries, beautiful vistas and lots of space. I drive for hours on end, mile after mile, without seeing anyone.
One day I drove to Mitchell, Oregon when I saw the sun reflect on something. Normally, the sun doesn't reflect on trees or rocks. It reflects on glass or metal. Of a police car for instance. I make sure that I am not speeding and I set the cruise control at 55 mph. When I pass the spot where I saw the reflection I notice a large police car with sheriff on the side. Deputy sheriff Mike Garibay (I met him later) had taken up his hidden control post to catch speeding cars. A few minutes later I stop at the Bridge Creek Café for coffee and a bagel. I tell the lady about the speed trap. She bursts out laughing.
"Hahaha! The other day his fellow sheriff also had set up some sort of speed trap somewhere. Forget it. Since he wasn't returning they went looking for him and they found him asleep in his patrol car!".
When I drive through lower parts of this region it is warm and the air is pregnant with mozzies and other insects. I find tons of them on my windscreen, front bumper and the Oregon license plate of my Kia Optima. When I drive to higher parts I get warning signs of snow, snowy passes and to put on my snow chains. Then it's cold and there's still lots of (melting) snow. Here, spring is nibbling at the tail end of winter. Since I drive from the west coast in Oregon (Pacific Time) eastwards, I pass a time zone which brings me to Mountain Time and I have to set my watch ahead one hour. Sometimes it is confusing. At a gas station I ask a guy what time it is. He should say '4.30', since we still must be in Pacific Time. I think.
"5.30", he says.
"4.30 or 5.30?", I ask.
He looks at his watch again.
"Yes, well, officially it is 4.30. But a little farther down the road it's Mountain Time, so…"
Apparently the locals are not really bothered by in which time zone they live.